Kadencja sekretarza generalnego Jensa Stoltenberga przedłużona do 1 października 2024 roku

Decyzja o przedłużeniu kadencji zostanie formalnie zatwierdzona przez szefów państw i rządów NATO na szczycie w Wilnie w przyszłym tygodniu.

Kadencja 64-letniego Stoltenberga na stanowisku szefa NATO, byłego premiera Norwegii, była już przedłużana trzykrotnie. Tym razem kraje NATO uznały, że w obliczu wojny Rosji przeciwko Ukrainie lepiej pozostać przy doświadczonym przywódcy zamiast w toku negocjacji próbować uzgodnić następcę.

Stoltenberg jest powszechnie postrzegany w całym Sojuszu jako stabilny przywódca i zwolennik budowy konsensusu wśród państw członkowskich.

Dyplomaci i analitycy wysoko oceniają go za utrzymywanie spójności NATO w kwestii Ukrainy i zachowanie równowagę między tymi, którzy domagają się maksymalnego wsparcia dla Kijowa, a tymi, którzy nawołują do większej ostrożności z obawy przed wywołaniem globalnego konfliktu - wskazał Reuters.

Sekretarz generalny NATO przewodniczy Radzie Północnoatlantyckiej, głównemu organowi decyzyjnemu Sojuszu, jak również innym wyższym komitetom decyzyjnym. Należą do nich Grupa Planowania Nuklearnego, Rada NATO-Rosja i Rada Partnerstwa Euroatlantyckiego. Dodatkowo, wraz z przedstawicielem Ukrainy, sekretarz generalny przewodniczy Komisji NATO-Ukraina oraz Komisji NATO-Gruzja.

Poza rolą przewodniczącego, sekretarz generalny ma prawo proponować tematy do dyskusji. Działa jako pośrednik w podejmowaniu decyzji, prowadząc i kierując procesem budowania konsensusu i podejmowania decyzji w całym Sojuszu.

Utrzymuje również bezpośredni kontakt z szefami państw i rządów, ministrami spraw zagranicznych i obrony w NATO i krajach partnerskich, aby ułatwić ten proces. Wiąże się to z regularnymi wizytami w krajach NATO i krajach partnerskich, a także dwustronnymi spotkaniami z wyższymi urzędnikami krajowymi podczas wizyt w Kwaterze Głównej NATO.

Sekretarz generalny jest także głównym rzecznikiem Sojuszu i reprezentuje Sojusz w imieniu państw członkowskich, odzwierciedlając ich wspólne stanowiska w kwestiach politycznych.

Reprezentują również NATO wobec innych organizacji międzynarodowych, a także wobec mediów i ogółu społeczeństwa.

W codziennej pracy sekretarz generalny jest bezpośrednio wspierany przez gabinet oraz zastępcę sekretarza generalnego, który pomaga mu i zastępuje go w przypadku nieobecności. Zastępca sekretarza generalnego jest także przewodniczącym wielu wyższych komitetów, grup ad hoc i grup roboczych.

Sekretarz generalny NATO mianowany jest przez państwa członkowskie na czteroletnią kadencję. Wybór odbywa się w drodze nieformalnych konsultacji dyplomatycznych między państwami, które zgłaszają kandydatów na to stanowisko.

Pod koniec kadencji urzędujący sekretarz generalny może otrzymać propozycję pozostania na stanowisku.

Z Brukseli Łukasz Osiński (PAP)

luo/ ap/