Bielsk Podlaski: w królewskiej historii

By Brosen - own work [CC BY 2.5 DEED (https://creativecommons.org/licenses/by/2.5/)], via Wikimedia Commons

Przenieś się do lat 1795-1998, odkrywając tajemnice ziemi bielskiej.

REKLAMA

wiadomości

miasto

na sygnale

komunikacja

kultura

zdrowie

nieruchomości

biznes

Tego szukamy w Bielsku Podlaskim

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Bielsk Podlaski, pogoda Bielsk Podlaski, praca Bielsk Podlaski, spotted Bielsk Podlaski, action Bielsk Podlaski, domy na sprzedaż Bielsk Podlaski.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Bielsku Podlaskim, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.

Bielsk Podlaski pojawił się po raz pierwszy w kronikach w 1253 r. zgodnie z relacją z latopisu halicko-wołyńskiego. Kolejna notatka odnosi się do bitwy między książętami ruskimi a Jaćwingami, która miała miejsce w okolicach Bielska Podlaskiego w 1264 r. Po roku 1320 miasto stało się częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jego znaczenie wzrosło, gdy Władysław Jagiełło objął tron polski, a Bielsk leżał na strategicznym szlaku komunikacyjnym z Krakowa do Grodna i Wilna.

W XVI wieku nastąpił okres intensywnego rozwoju miasta. Miejscowi notabli, głównie Sieheniewiczowie, rozwijali handel z Gdańskiem za pośrednictwem portu w Narwi, głównie drewnem i wyrobami garbarskimi. Liczba mieszkańców znacząco wzrosła, osiągając około 4–5 tys. w II połowie XVI wieku. Jednak w 1564 r., podczas Sejmu Litewskiego z udziałem Zygmunta Augusta, drewniany zamek spłonął, przynosząc miastu dramatyczne chwile. Kilka lat później Bielsk włączono do Korony Polskiej, stając się największym miastem na Podlasiu z ponad 550 domami. Niestety, wielki pożar w 1591 r. zniszczył większość zabudowy.

Okres potopu szwedzkiego przyniósł katastrofę ekonomiczną i wyludnienie, pozostawiając zaledwie kilkadziesiąt zamieszkałych domów w mieście. Rzemiosło zostało niemal całkowicie zniszczone. Wojny i epidemie w pierwszej połowie XVIII wieku ponownie dotknęły miasto, dokonując kolejnych spustoszeń.

W okresie od 1779 do 1781 r. Bielsk Podlaski był miejscem działania królewskiej komisji Boni Ordninis (Dobrego Porządku), której celem było szczegółowe opisanie miasta i okolicznych wsi, a także próba rozwiązania licznych lokalnych problemów o charakterze ekonomicznym i społecznym. Przeprowadzona lustracja przez Komisję ujawniła istnienie 269 zamieszkałych posesji, z których 97 należało do rzemieślników, z największym udziałem garbarzy i kuśnierzy.

W 1807 r. Bielsk został włączony do Imperium Rosyjskiego, a do 1897 r. liczba jego mieszkańców wzrosła do 8,4 tysiąca. W mieście działała szkoła miejska, kilka szkół parafialnych, a także istniały 4 parafie prawosławne, rzymskokatolicka oraz kilka synagog. W wyniku działań wojennych w 1915 roku ponad połowa mieszkańców opuściła Bielsk, udając się na uchodźstwo, zwane "bieżeństwem".

Po wybuchu wojny, instytucje publiczne funkcjonowały do 6 września 1939 r. Tydzień później wojska niemieckie wkroczyły do miasta, aby 23 września ustąpić miejsce wojskom radzieckim. 22 czerwca 1941 r. miasto zostało ponownie zajęte przez wojska niemieckie. W czasie okupacji Niemcy dokonali masakry około 800 Polaków w tzw. Lesie Pilickim, wśród nich nauczycieli, urzędników i księży. Dodatkowo, utworzyli getto dla Żydów w rejonie ulic Mickiewicza, Kazimierzowskiej, Jagiellońskiej i Kopernika, które zostało zlikwidowane 2 listopada 1942 r. Większość więźniów getta zginęła w niemieckim obozie zagłady Treblinka.

W latach 1944 -1989 miasto odbudowuje się po zniszczeniach wojennych, następnie tworzą się nowe zakłady pracy, szkoły, przedszkola, szpitale, żłobki, obiekty sportowo-kulturalnych, budują osiedle mieszkaniowe, tworzy komunikacja miejska.